Nung Song Sam!

Blog 8

Hi iedereen!
We zijn weer terug met een nieuwe blog! Deze keer (15 februari) zaten we onderweg op de speedboot naar Koh Samui, een van de bekendste eilanden van Thailand. De boottrip duurde 1.5 uur en arriveerde rond 12en op het eiland. Het leukere centrum en de mooiere stranden zaten aan de andere kant van het eiland. We wilden hier dus ook naar toe, en namen een hele leuke jeeptaxi om der naar toe te komen. Na +/- 40 minuten kwamen we aan in het schattige centrum en ontbeten bij een cafeetje en zochten daar ook naar een hostel. Onze grote vriend booking.com liet ons helaas een beetje in de steek, aangezien we niets konden vinden in de buurt en ons budget. Plan B was dus ook lekker ouderwets elk hostel/hotel af gaan in de buurt. Net wanneer we het bijna opgaven, kwamen we gelukkig toch een goedkoop hostel tegen en konden we ons gaan settelen in Koh Samui. We dropte onze bagage af, en gingen op stap. Dit betekent natuurlijk bij ons in elke winkel stappen die der maar een beetje aantrekkelijk uit ziet, dus daar waren we wel even zoet mee. Verder gingen we op zoek naar een Tour voor de volgende dag om zoveel mogelijk van het eiland te kunnen zien. Nadat we elke travel agency hadden afgezocht, kochten we een full day Tour met allerlei toffe activiteiten zoals naar een waterval en naar tempels. Hierna gingen we weer wat eten (zoals gewoonlijk) en sloten de dag af bij de Night Market (zoals gewoonlijk). We liepen langs alle barren (inclusief paaldansende hoeren) weer terug naar ons hostel. Daar keken we nog even een deel van een film en gingen slapen. Want de volgende ochtend (16 februari) ging om half 8 alweer te wekker om deel te nemen aan de Tour. We kochten een ontbijtje bij 7/11 wat inhield een Ijskoffie plus oreo's, en liepen naar de Travel Agency. Bij de agency werden we opgehaald door een minivan die ons naar alle plekken zou brengen. De eerste activiteit was naar de beautiful lady monk tempel en de famous big buddha. We bekeken de tempels en maakte wat foto's en reden door naar de volgende stop. Hier maakte we nog meer foto's aangezien we bij het mooiste view point van Koh Samui waren. Het was ontzettend mooi, en wij waren niet de enige die dat vonden want onze hele groep was druk bezig met de perfecte selfie/foto. Na dit leuke kiekje gingen we naar de grandfather/mother rocks. We hadden geen idee wat dit nou eigenlijk inhield, en toen we aan kwamen zagen we dat het geslachtsdeel van Opa nogal duidelijk was aangewezen en we vonden dit natuurlijk weer net iets te grappig. Maar nu snapte we nou niet waar oma was. We vroegen het uit ellende maar aan de tourguide en Wat bleek; we stonden der al op, het waren namelijk twee rotsen met een speelt er tussen. Opnieuw hadden we natuurlijk de slappe lach en zagen in dat de grandmother/father rocks helemaal niet zo onschuldig waren als we dachten. We gingen hierna door naar de monkeyshow wat gelukkig niet meer was dan met een aap op de foto gaan (wat we natuurlijk niet deden) en dat Nik voor de eerste keer een kokosboter uit een kokosnoot ging drinken. Rond lunch tijd gingen we naar het centum bij de haven en lunchte en shopte daar wat. Als volgende stop gingen we naar een gemummificeerde monnik toe, die voor de gezelligheid ook een zonnebril had, en aten een crêpe. De laatste activiteit was zwemmen bij een waterval. Hier zijn wij natuurlijk helemaal in onze natuurlijke habitat, en we douchte en zwommen een tijdje bij de waterval en keken (weer) bij de winkeltjes tot dat we door onze tourguide werden gehaald omdat we weer eens te laat waren. De Tour zat er al weer op en we werden weer afgezet bij ons hostel. Maar we gingen wel gelijk door naar de volgende activiteit genaamd midgetgolfen! Het was een spannende strijd maar door Lot's hockeykunsten heeft ze net de strijd gewonnen op maar een paar punten na. Na deze battle gingen we lekker eten en kochten we een busticket naar Bangkok voor de volgende dag. We gingen hierna weer naar de Night market en liepen daar weer 10 keer over heen totdat de verkopers ons begonnen te herkennen en we maar weg gingen vluchten. Daarna gingen we terug naar ons kamertje en keken de film af en gingen slapen. De volgende ochtend (17 februari) was het tijd om Koh Samui al weer te verlaten en weer terug te gaan naar Bangkok. Ze verkochten namelijk alleen bus/boottochten naar Bangkok en hadden helaas geen andere keuze. Wel werden we pas om 12 uur opgehaald dus we sliepen uit, ontbeten en pakte onze spullen. Door de taxi werden we afgezet bij de haven en hier gingen weer wat eten. Dit keer iets wat we beide zeer hadden gemist namelijk een tompouce dus dat was natuurlijk een feestje!!! Om 13.00 kwam de boot die ons weer naar het vaste land bracht, waar we vervolgens met de bus naar een wachtplaats werden gebracht. Een leuk detail was alleen wel dat we daar dus ook 3 uur (!!!) moesten wachten voor de nachtbus die ons naar Bangkok zou brengen. Om de tijd te doden aten we een ijsje, schreven we ons reisdagboek, aten nog een ijsje en kletsen we over van alles en nog wat. Rond 19.00 was het dan gelukkig zo ver en konden we de reis naar Bangkok doorzetten en stapte we de bus in. De bus was er leeg wat de mogelijkheid gaf om der zeer koninklijk bij te gaan liggen wat dan weer wel erg fijn was. Een uur later moesten we de prinsesjes wel weer verplaatsen omdat half Thailand ook de bus in moest wat dan weer jammer was. We maakten om 01.30 nog even een stop van 40 minuten wat natuurlijk ook heel logisch is en we aten nog een verlaat diner wat bestond uit een snicker voor Nik en een noodle soep voor Lot, met allebei dezelfde prijs. We gingen weer verder met de busreis en de volgende ochtend (18 februari) arriveerde we om 7 uur s'ochtends in Bangkok. Eenmaal daar kochten we snel een busticket naar Kanchanaburi voor half 10. We gingen op de Koh Sang Road wat ontbeten, achteraf gezien was dit waarschijnlijk een hoerentent maar gelukkig, we leven nog! Voor de laatste keer bekeken we alle leuke winkeltjes en kraampjes in Bangkok en stapte hierna in de mini-van richting Kanchanaburi. De reis duurde ongeveer 4 uur en we kwamen dus rond een uur of 1 aan. Een jongevrouw die bij ons in de bus zat raadde ons een hostel aan die heel goed bleek te zijn, en hier gingen we dus ook naar toe. Het hostel lag aan een rivier met in de soort van achtertuin overal hangmatten en chilplekjes. We boekte een kamer en gingen hierna wat lunchen. In Kanchanaburi is het heel populair om een Tour te doen, dus natuurlijk waren wij ook weer overgehaald om dit te doen. We gingen avondeten bij het restaurantje van het hotel en sloten de dag af. Zondag 19 januari ging om 06:45 (gaap) onze wekker en gingen we ontbijten bij ons hostel. Om 8 uur moesten we bij de travel agency zijn waar we de tour hadden geboekt, en werden door een minivan naar de eerste activiteit gebracht. Dit was naar de brug over de River Kwai, waarover de Birma spoorlijn liep. De tweede stop was bij de 'Sai Yok Noi Waterfall'. Normaal gesproken kon je hieronder douchen, maar helaas stond de waterval droog en konden we alleen erover lopen, wat we ook wel eens speciaal vonden voor een keer. De derde stop was bij de 'Helfire pass' en het 'memorial museum', waar we de achterliggende informatie kregen. Vervolgens liepen we over de overblijfselen van de Birma spoorlijn naar de helfire pass. Dit was een enorme rots/berg die vele mensen (waaronder veel Nederlanders) onder dwang moesten doorhakken, zodat de spoorlijn erdoorheen kon lopen. Het was heel heftig om te zien en erg moeilijk om voor te stellen dat ze de 415 km lange spoorlijn in 17 maanden hebben kunnen aanleggen. Hierna werd de sfeer (bij ons in ieder geval zeker) opgefleurd omdat we met de groep gingen lunchen bij locals. Dit was het standaard menu: rijst, groenten, kip en wat fruit. Daarna gingen we naar de 4e stop, de 'hor spring'. Het zou zo'n 45 graden zijn in het bad, maar toen we erin gingen vonden het nogal tegenvallen. Je zou er maar 5 a 10 minuten in mogen, omdat je anders ziek zou worden. We luisterden braaf en gingen na het warme bad de koude rivier in om weer af te koelen. Na het badderen liepen we terug naar de minivan en zagen een ijskraam staan met een bol ijs voor 10 baht (=zo'n 30 cent). We namen het er dus van en reden vervolgens een uur naar de 'wooden bridge' en de 'Kra Sae Cave'. We liepen over de smalle spoorlijn (Birma spoorlijn) en gingen de grot in, waar een tempel was. Buiten hadden we natuurlijk alweer een marktje gespot en kochten daar weer even wat, inclusief een crêpe. We mochten nu met de trein een stuk over de Birma spoorlijn rijden, in een ontzettend mooie omgeving. Na bijna een uur stond de trein stil en bleken we ontkoppeld te zijn. Het andere deel van de trein was doorgereden en daar stonden we, in the middle of nowhere stil met de trein. Gelukkig zaten onze groepsgenoten (jongens uit Egypte en Amerika) ook in de trein dus we hadden steun. Na ongeveer een half uur kwam de trein terug, werden we weer vastgezet en reden door. Waarom dit gebeurde mag Buddha weten. Eenmaal weer aangekomen in Kanchanaburi gingen we wat eten bij een ontzettend lief, oud echtpaar. Ze kwamen met ons kletsen en we keken nog even in het winkeltje van de man, waar Lot een vissershoedje kocht en Nik een Ajax shit. We liepen naar de night market en vervolgens terug naar ons hostel. Het was alweer half 2 snachts dus we gingen slapen. Rond 10 uur werden we wakker (20 feb) en maakten ons klaar voor het ontbijt. Daarna gingen we met de tuktuk naar het busstation (we wilden met bus naar de waterval gaan) maar onderweg kwamen we al een bus tegen waarmee we konden meerijden. Na een uur te hebben gereden, kwamen we aan bij de Erwan watervallen. Er waren 7 (7 was anderhalf uur hiken) levels maar we hadden niet veel tijd, dus we gingen tot de 4e. Er waren hele grote en enorm veel vissen die aan iedereen gingen zuigen, wat wij niet een heel fijn gevoel vonden. Wel was het ontzettend mooi en we gleden van de rotsen af, het heldere water in. Bij level 3 konden we douchen onder de waterval, wat ook heel gaaf was. Rond half 3 liepen we terug naar de bus en kwamen rond half 5 weer aan in Kanchanaburi. We liepen naar een oorlogsbegraafplaats en keken naar de honderden herdenkingsstenen, waar ongeveer de helft Nederlands van was. We gingen hierna wat eten, en toen met de tuktuk naar het busstation waar we een ticket kochten naar Chiang Mai. De bus vertrok rond 19:00 en om 23:30 hadden we de laatste stop, waar we nog iets kleins aten en gingen slapen in de VIP bus (er waren geen andere bussen meer, dus we kregen een luxe. Er was WiFi in de bus en we kregen gratis snacks en drinken dus wij voelden ons helemaal thuis). Wat niet zo fijn was, was dat we rond 05:30 arriveerden in Chiang Rai. We zijn dit al een beetje gewend, dus we namen een tuktuk naar het centrum en vroegen of hij ons naar een goedkoop hostel kon brengen. Het was meteen goed, alleen was er alleen nog een dormroom (gedeelde slaapkamer) beschikbaar. We wilden dit sowieso een keer gedaan hebben, dus we gingen naar de kamer. Er lagen 2 andere vrouwen (rond de 25) die naar niet wakker werden van ons toen we binnenkwamen, hello zeiden of het licht aan deden. Uiteindelijk werd 1 vrouw wakker, schrok totaal niet dat er opeens 2 mensen voor haar stonden om 6 uur sochtends, en vroeg doodleuk waar we vandaan kwamen. Na even een gesprekje te hebben gehad besloten we nog een paar uurtjes te gaan slapen. Om 9 werden we weer wakker, en bleek dat er 1 vrouw alweer weg was. De ander was bezig met haar ochtendritueel. De had ongeveer 12 potjes mee met crème en lotiondingen en ging daarvoor 1 voor 1 naar de badkamer. Wij doen dit totaal niet dus moesten er enorm om lachen. Nadat ze de kamer had verlaten, konden wij ons rustig aankleden en gingen we ontbijten. We liepen daarna naar het culture museum en onderweg kwamen we langs het 'three kings monument' en de 'wonens prison'. Wij dachten dat dit een oude gevangenis was waar we doorheen konden lopen, maar dit bleek niet het geval. Hij werd nog gebruikt, en de gevangenen konden in hun pauze mensen masseren als afleiding. Bij aankomst werd ons verteld dat het 'helaas' vol zat. Wat wij natuurlijk ontzettend jammer vonden, want wie wil nou niet door een crimineel gemasseerd worden? We liepen door naar het museum maar die bleek gesloten te zijn, dus we vervolgenden de reis naar het 'textile museum'. We liepen langs de 'silver temple', maar mochten alleen naar binnen als we een enorm aantrekkelijke bordeaux rode badjas aantrokken omdat we er weer te bloot uitzagen. We bleken de tempel niet eens in te mogen, omdat we 'vrouwen' zijn dus dit was een mislukte poging, totdat we naar de informatie balie liepen (information and monk chat heette het) en daar de weg naar het museum te horen kregen van een monnik. We vonden dit fantastisch om te zien, een monnik achter een computer de weg zoeken met Google earth. We volgden zijn route, maar kregen onderweg honger en wilden wat gaan eten. Er kwamen 2 jongens op een scooter voorbij en de jongen achterop keek steeds achterom naar Nik. Hij lachte, waardoor Nik in de lach schoot. Voordat we het wisten was hij afgestapt en liep hij naar Nik toe om zich voor te stellen en zijn nummer achter te laten. Hij heet Charlie, komt uit Engeland en is ongeveer 23 jaar. Na deze ontmoeting en het eten, liepen we naar het museum. Dit bleek ook dicht te zijn, maar er waren wel 7 schilderijen opgeslagen in het nabijgelegen restaurant. Wat dit met textiel te maken heeft weten wij ook niet, maar we gingen door met plan C: de waroros market. We konden echt niet meer lopen na al deze mislukte culturele uitstapjes en namen de tuktuk naar de markt. We liepen daar ruim een uur en gingen toen terug lopen naar ons hostel. Alleen wisten we de weg niet meer, en strandden op de grond voor een muziekwinkel. We zongen mee en kregen een ijsje van een voorbijganger, waarschijnlijk als hint dat we moesten stoppen met zingen. Met dank aan Google maps vonden we het hostel, en zochten de weg op naar de night market. Hier ging het nogal mis met ons budget. De markt was heel groot en ongelofelijk leuk. We kochtten 20 armbandjes, wat portemonneetjes, 2 tassen, een shirt, oorbellen en buddha weet wat nog meer. Ook boekten we een tour voor morgen en rond half 11 kwamen we aan bij onze kamer. Er bleek een jongen van ongeveer 23, zonder shirt, die onwijs stonk de plaats te hebben ingenomen van de 2 vrouwen. Lot ging meteen douchen om hem te ontvluchten. Ze zei nog: veel plezier nik! Waarop Nik antwoordde 'merci beaucoup'! Dit werd opgevallen door de jongen en vroeg aan Nik of ze ook Frans kon. Nik begon heel hard te lachen aangezien het enige Franse woord wat ze spreekt 'crêpe' is, maar het gesprek was er. Toen Lot klaar was ging Nik vluchten maar uiteindelijk hadden we heel lang met hem gepraat en was het heel gezellig. De volgende ochtend (woensdag 22 februari) was Lot wakker geworden omdat onze Fransman vertrok. Hij liet even zijn gegevens achter zodat we hem konden contacten, maar Nik sliep vrolijk door dus die heeft hem helaas geen gedag kunnen zeggen. Rond 9 uur kwam de jeep die ons naar de eerste activiteit bracht, de orchideeën/vlindertuin. We liepen er rond en werden daarna naar de 2e activiteit gebracht. Dit was naar een local markt met voornamelijk eten. Ook vroeg onze gids of we mee wilden doen met gokken, onze taak was om de kaartjes te openen waar nummers op stonden. Als we de winnende nummer hadden, wonnen we drank en geld. Helaas hadden we geen prijs, maar we hebben wel veel gelachen met de Thaise jongen. De derde stop was bij de olifanten, waar we een half uur op de olifant mochten rijden. Vervolgens liepen we naar de rivier en mochten de olifant gaan wassen. Het was echt 1 van de leukste en speciaalste dingen wat we tot nu toe hebben gedaan. We knuffelden de olifant en gaven hem kusjes en eten. Hierna gingen we (na de gezamenlijke lunch) een uur hiken (joepie..) naar de waterval, waar we onder konden douchen. We liepen door de jungle, en het zag er heel mooi uit. De laatste activiteit was bamboo + rafting. We gingen samen met een Amerikaanse man en onze Thaise gids raften over een vrij stille rivier. De (eerste knappe en gespierde Thaise jongen tot nu toe) gids maakte het leuk door ons rond de draaien en extra kracht te zetten bij een daling. Wel gooide hij steeds water op ons maar dit deden wij natuurlijk net zo leuk terug. We hebben veel gelachen en hij zette ons af bij een 2 bij 10 meter lange bamboo plaat die werd voortgetrokken door een vrouw. We stonden er met ze 6e op en na 10 minuten kwamen we weer aan bij de jeep die ons terug bracht. We liepen vanuit ons hostel weer naar de nightmarket, omdat die gister zo goed beviel, en aten daar wat. Rond 11 uur liepen we terug en tot onze grote verbazing waren we alleen in de kamer. Dit betekend dus zingen en dansen tot in de nacht. Donderdag 23 februari werden we rond half 11 wakker, pakten onze spullen in en begonnen de dag! 
Tot de volgende keer maar weer!!
Liefs Nik en Lot!
#nikenlotgoabroad