Laatste dagen in Vietnam en het begin van Cambodja!

Blog 5 

Doei Vietnam hallo Cambodja!
Maandag 30 januari was onze eerste dag in Ho Chi Minh city. 
We wilden graag naar het war museum, maar dit bleek nogal anders uit te pakken. Met onze goede Engelse kennis wisten wij niet wat remnants betekenden. Wij dachten dat het een oorlogsmuseum was, maar nee, dit ging over restanten van de Vietnam oorlog. Over agent orange en andere nare aandoeningen. We vonden het erg aangrijpend om te zien maar wel erg interessant. In de middag wilde we naar de Xá Lõi pagoda, maar helaas mochten we daar niet in aangezien we er te bloot uitzagen. We shopten onze frustraties even weg in de shoppingmall (met een Zara!) en kochten bustickets naar Cambodja voor 1 februari. Onderweg aten we bij een zeer geliefde vriend van ons die we erg gemist hadden. Zijn naam is Mac Donald. Na zijn culinaire diner liepen we naar ons hotel en gingen vrij snel slapen. Dinsdag 31 januari werden we nogal vroeg wakker, wat goed was, want we hadden veel op de planning. Als eerste (na het ontbijt) gingen we naar het modern art museum. Dit was enorm groot en ontzettend mooi om te zien. Vervolgens gingen we naar de 'Ben Thanh market'. Dit was niet heel bijzonder, veel eten en neppe Chanel en Gucci tasjes. Wat volgde was nogal ellendig voor Nik. We (Lot) gingen namelijk sushi eten, wat Nik onwijs haat dus die nam ijs. Daarna liepen we naar het Independence palace en bezochten we die. Het was gigantisch groot en vrij modern. We sloten de dag af in de dierentuin. Het was een kinderattractiepark, dierentuin en park in 1. Helaas mochten we bijna in geen enkele attractie omdat we gediscrimineerd werden door onze Nederlandse lengte. Gelukkig zagen we wel veel leuke dieren en een onwijs leuk optreden van een wannabe K3 boyband. Na op wat foto's te moeten met Vietnamese kinderen, gingen we pizza eten, vlak bij ons hotel. De volgende dag (1 februari) was onze laatste dag in Vietnam. We gingen namelijk vandaag om 11 uur met de bus naar Cambodja. Na het ontbijt (wat langer duurde dan verwacht) en snacks te hebben gekocht voor onderweg, moesten we ons haasten voor de bus. Er stond ons een 7 uur lange busrit te wachten waar gelukkig wel enorm leuke films opstonden met bosmannetjes die elkaar wilde vermoorden. Onderweg moesten we trouwens nog zo'n 4 keer langs corrupte grensposten voor ons Visum. Eenmaal aangekomen in Phnom Penh (hoofdstad Cambodja) waren we weer compleet buiten het centrum afgezet en moesten met de tuktuk naar ons hotel. Het heette '11 happy backpackers' en ze hadden een rooftopbar waar wij, feestbeesten die we zijn, even een kijkje gingen nemen. Veel meer dan dansende hoeren die tegen de pooltafel aanschuurden, en mede-backpackers die (net als ons) met verbazing toekeken, was er niet te zien. Dus we gingen naar de kamer, aten een stuk taart die we vanmiddag hadden gekocht, en gingen tevreden slapen. 
Donderdag 2 februari leek het nog midden in de nacht toen we wakker werden, aangezien er geen ramen in de kamer zaten. Na het wentelteefjes ontbijt, liepen we naar een verhoogde tempel toe (Wat Phnom). We waren weer eens te ver doorgelopen en kwamen in de enge buitenwijken van Cambodja terecht. Na wat local advies vonden we de tempel. Het uitzicht over Phnom Penh was ontzettend gaaf. Vervolgens gingen we naar de central market en naar een shoppingmall waar we op de bovenste verdieping gingen lunchen met een onwijs mooi uitzicht over de stad. Er waren heel veel en grote ramen waardoor we alles iets te goed zagen. Onze verbrande huid was aan het vervellen. Onwijs sexy. Gelukkig vinden de Aziaten ons nog steeds de mooiste van het land. Onze tocht vervolgde naar de 'Wat Ounalom' tempel, waar 1 wenkbrauwhaar van Buddha zou liggen. Natuurlijk wilden we dit bewonderen. Er waren alleen nogal veel tempels daar en we wisten niet in welke de haar lag. Na alles te hebben gezien vonden we dé tempel. Alleen lag er helemaal geen buddha haar in zicht. Wat we hadden verwacht? Weten wij veel, misschien de haar in een potje water. Maar de monnik maakte onze dag toch nog goed, door ons te reinigen en te zegenen. We voelden ons herboren en zagen alles om ons heen als een teken. Na het avondeten hadden we weer een taartje gehaald en gingen die opsmikkelen op ons kamertje onder het genot van een old school film (spangas op survival). Na deze wilde avond gingen we slapen en werden de volgende dag (3 februari) wakker na een korte nacht rust. Wat namelijk het ding was, Lot ging douchen en ontdekte een ventilatiegat waar je doorheen kon kijken en mensen kon zien. Wij waren alleen te klein, dus Nik ging op de stoel staan en filmde door het gat om te zien wat er gaande was. We ontdekten dat aan de andere kant van het gat de hal was en dat iedereen ons dus kon zien. Ook leken we een ratelslang te horen maar dit was gelukkig loos alarm. Dus vrijdagochtend begon gelukkig weer goed. We kochten een bus/bootticket naar Koh Rong en gingen met de tuktuk naar de Killing Fields. Er hing een droevige maar ook mooie sfeer. We liepen direct tegen een gebouw aan waar ruim 8000 schedels, kleding en botten opgeslagen zijn. Daar omheen liggen massagraven omringd door een hek waar mensen hun armbandjes aanhingen. Ook wij deden dit als teken van respect voor de omgekomen mensen. Er was een klein museumpje met de achterliggende informatie en een minibioscoop, waar we film kregen te zien. Eenmaal terug met de tuktuk wilden we het Royal Palace bezoeken. Helaas kon dit niet aangezien de koning van Cambodja vergaderingen had in het paleis. We zagen wel een hele stoet met beveiliging en een auto van de koning in het midden. Dat verklaarde de drukte onderweg. Plan B was om naar de 'Silver pagoda' te gaan maar ook dit ging niet door omdat we er weer te bloot uitzagen. We horen jullie denken, dit weet je toch? Maar we dachten dat daar kleding voor ons beschikbaar was (zoals in vele tempels) die we over onze kleding konden doen. Onze tocht vervolgde naar het Independence monument en gingen vervolgens eten. Natuurlijk weer pizza. Na deze gigantische lekkernij gingen we naar de avondmarkt, aten ijs, keken daar rond en genoten van de ongelofelijk mooie zangkunsten van een leuke Cambodjaan met hippe dansmoves. Eenmaal weer in ons hotel aangekomen keken we nog wat filmpjes en gingen slapen. De volgende ochtend verliep wat anders dan normaal. Lot voelde zich niet lekker en moest overgeven. Gelukkig ging het snel beter en maakten we ons klaar. Maar onze was? Die hadden we gisterochtend al gebracht en ze hadden beloofd dat die gisteravond klaar zou zijn maar dat was niet het geval. Om 8 uur (sochtends) zouden we opgehaald worden en om 10 voor 8 was de was pas klaar. We propten snel alles in de backpack en reden met de tuktuk naar het busstation waar een 5 uur lange busrit op ons aan het wachten was naar Sihanoukville.
Vanaf daar zouden we met de speedboat naar Koh Rong (grootste eiland van Cambodja) gaan. We verheugen ons daar onwijs op. Lekker een paar daagjes liggen op het strand, snorkelen en (hopelijk) slapen in een tent op het strand.
Liefs Nik en Lot!
#nikenlotgoabroad